Το Τέλος μιας ζωής

Ερχεται κάποτε μια στιγμή στην ζωή μας που οι αντοχές φτάνουν στα όριά τους. Ποιά δύναμη μας κρατάει ζωντανούς ακόμη κι όταν όλα χάνονται και πεθαίνουν???
Δεν ξέρω και δεν έχω απάντηση.
Πριν λίγες μέρες αποφάσισα να παρετηθώ από κάθε αγώνα.
Γιά ποιό λόγο αλλωστε να συνεχίσω????
Θέλω πια να πάψω να πονάω. Δεν έχω κουράγιο ούτε αλλα δάκρυα.
Η καρδιά μου πάγωσε, το μυαλό μου σταμάτησε.
Θέλω να φωνάξω "βοήθεια" μα είμαι σίγουρη πώς κανένας δεν θα μ΄ακούσει.
Κρίμα, πέρασα απ αυτή την ζωή σκοντάφτωντας και εφτασα στο τέρμα γεμάτη τραύματα.


Να προσέχετε και ναστε πάντα καλά.

Η Χαρούλα σας

Το κοριτσάκι με το άσπρο φόρεμα ( 28)

Η Χαρούλα κατάφερε να σώσει την ζωή του Σάκη, μα ποιός θα σώσει εκείνη???
Γίνεται ο άντρας της οικογένειας.
Φροντίζει τον άντρα της και συγχρόνως δουλεύει για να συντηρεί το σπίτι.
Και δουλεύει πάρα πολύ, τόσο όσο να μην έχει χρόνο να σκέφτεται ή να πονάει.
Αποφασίζει, πέρνει ένα δάνειο και αγοράζει ένα διαμέρισμα.
Ένα κομματι Ελλάδας, όπως λέει κι εκείνη.
Φροντιζει να κάνει ένα συμβόλαιο με τόν σύζυγο. Γιατί ότι κι αν συμβεί απο δώ και πέρα μια και θα το πληρώνει μόνη της θέλει να είναι ήσυχη ότι δεν θα βρεθεί στον δρόμο.
Συμφώνησε ο σύζυγος και η Χαρούλα κάνει συγχρόνως μιά διαθήκη ώστε αν εκείνη πάθει κάτι να μην βρεθεί ο Σάκης στον δρόμο. Δικαίωμα να μένει όσο ζει αλλά όχι να πουλήσει κάτι γιατί όλα τα πέρνει μετά θάνατον η εγγονούλα της.
Η κατάσταση χειροτερεύει και οι απαιτησεις του Σάκη μεγαλώνουν.
Η Χαρούλα αρνήται να βάλει χρέη και τον προτρέπει να πάει επιτέλους να δουλέψει.
Είναι και η ίδια άρρωστη με αναπηρία 50% και όμως εργάζεται ασταμάτητα.
Κάνει όμως μια υποχώρηση και χρηματοδοτεί έναν μικρό κήπο με ενα μικρό οικοπεδάκι.
Ούτε λίγο ούτε πολύ η πλάκα έφτασε στις 16.000 Ευρώ.
Ο Σάκης περνάει ολη την ημέρα του στον κήπο και είναι πανευτυχείς. Οποτε βρίσκει ευκαιρία αρπάζει το μπουκάλι και του δίνει να καταλάβει!!
Εξάλλου το κορόιδο δουλεύει και δεν έχει καν χρόνο να κοντρολάρει τούς τραπεζικούς λογαριασμούς που είναι κοινοί.
Κάποια μέρα πάνε οι δυό τους στην αγορά.
-Κουράστηκα, της λέει ο Σάκης, συνέχισε μόνη σου, εγώ πάω στο σπίτι να ξαπλώσω!
-Κανένα πρόβλημα, του απαντάει εκείνη. Σε μία ώρα το πολύ 8α είμαι κι εγώ στο σπίτι.
Τελειώνει τα ψώνια της, πέρνει το λεοφωρείο και επιστρέφει στο σπίτι.
Μόλις άνοιξε την πόρτα ακούει τον Σάκη που μιλάει στο τηλέφωνο.
Κλαίγοντας ζητάει απο κάποιον συγνώμη και δεν αργεί να καταλάβει ότι ο Σάκης μιλάει με την Τζένη.
Μα τι στο καλο έγινε??Δεν καταλαβαίνω τίποτα, λέει η Χαρούλα.
-Τίποτα δεν έγινε, της λέει ο Σάκης, είχα την ανάγκη να μιλήσω με την κόρη μου και με την κόρη σου γιατί πολλές φορές φέρθηκα σκάρτα και ήθελα να ζητήσω συγνώμη.
Μα αυτός παναγίτσα μου είναι τύφλα στο μεθύσι και το μπουκάλι με το ουίσκυ είναι άδειο!
-Πές μου τι σε έπιασε έτσι ξαφνικά??? Γιατί όλα αυτά?? τον ρωτάει η Χαρούλα.
-Δεν συμβαίνει τίποτα, απλά έτσι μου ήρθε... μα είμαι κουρασμένος, πάω να κοιμηθω.
Πήρε το σκυλάκι τους, την Ρίτα, και ξάπλωσε στο κρεββάτι όπου σε λίγο τον άκουσε η Χαρούλα να ροχαλίζει.
Εκανε δουλειές και η ώρα πέρασε γρήγορα.
Ξαφνικά έρχεται το σκυλάκι κοντά της και αρχίζει να την σπρώχνει και να κλαίει.
Εεεεεεεεεεε τι στο καλό συμβαίνει?? Οοο Θεέ μου, αυτό το περίεργο ροχαλητό το έχω ξανακούσει!!!!!!!!!!!!!!!
Τρέχει στην κρεββατοκάμαρα, σκουντάει τον Σάκη και φωνάζει.
¨οχι πάλιιιι, δεν το πιστεύω, ξύπνα σου λέω, δεν πρόκειται να σ΄αφήσω να φύγεις, ξύπναααααα!!!!!!!!
Ψυχραιμία Χαρούλα, λέει στον εαυτό της.
Πρώτον τηλέφωνο για γιατρο και ασθενοφόρο,
δεύτερον έλεγχο στα φάρμακα για να ανακαλύψεις τι και πόσα πήρε
και τρίτον τον ιατρικό του φάκελλο!
Πριν φτάσει το ασθενοφόρο η Χαρούλα είναι έτοιμη, δίχνει ψύχραιμη, δεν κλαίει.
Μπαίνουν στο διαμέρισμα γιατρός, νοσοκόμοι και η αστυνομία.
Μια γυναίκα αστυνόμος και ο γιατρός καταλαβαίνουν αυτό που δεν μπορεί να συνειδητοποιήσει από μόνη της η Χαρούλα.
Ότι το σοκ είναι μεγάλο και ότι είναι έτοιμη να λυποθημήσει!
Μπαίνει μετα βίας στο ασθενοφόρο και αρχίζει και για τούς δυό ένας ακόμη
αγώνας δρόμου!
-Άραγε θα τον κερδίσουν για μια ακόμη φορα?



στο επόμενο η συνέχεια...

Μια Παρένθεση----

Τον φεβρουάριο είπα πώς μπορώ να γράψω, ομως οι μήνες περνάνε και νοιώθω πως η καρδιά και το μυαλό μου σταμάτησαν να λειτουργούν. Τα έθεσα σε νάρκη, ποιός ξέρει άραγε, γιατί αρνούμαι ακόμη μια φορά να θυμηθώ όλα όσα έγιναν. Είμαι σε μια περίεργη φάση . Εχτισα ένα τοίχος για να προστατευτώ και παγιδεύτικα μεσα σ΄αυτό.

Τον φεβρουάριο βγήκε το διαζύγειό μου με τόν Σάκη και το μόνο που απέμεινε από 16 χρόνια ζωής είναι το όνομά του. Δεν ήθελα να ξεχάσω, κι όμως ξέχασα(?) Δεν ήθελα να σκοτώσω την

καρδιά μου,κ΄ισως την σκότωσα(?).

Άραγε έχω ακόμη ελπίδα ?

Ελπίζω ο χρόνος να είναι με το μέρος μου και να μην υσχίσουν οι φράσεις του Καζαντζάκη:

Δεν ελπίζω τίποτα,

δεν φοβάμαι τίποτα,

Είμαι Ε Λ Ε Υ Θ Ε Ρ Η!!!!

Το κοριτσάκι με το άσπρο φόρεμα (27)

Η Χαρούλα γεμάτη ελπίδα ότι όλα θα αλλάξουν συνεχίζει να δουλεύει και να κάνει σχέδια για ένα πιθανό ταξείδι στην Αμερική.
Λογαριάζει όμως χωρίς τον ξενοδόχο!!!!
Ο Σάκης είναι όλη μέρα στο καφενείο, στην μπιρίμπα και στο Ουισκάκι....
Η Χαρούλα δεν ξέρει τι να κάνει! Ένα βράδυ επιστρέφωντας από την δουλειά τον ρωτάει αν έψαξε για δουλειά.
Εχω αύριο ραντεβού της λέει, πές μου τι να πώ!
Αν είναι δυνατόν! Εγώ θα σού πω τι να πείς?? του απαντάει η Χαρούλα,_άν είναι κάποιες λέξεις πού δεν τις ξέρεις στα Γερμανικά πές μου να σου τις πώ, άλλα εσύ μόνος σου πρέπει να τα πεις εκεί που θα πάς. Όταν θέλεις μιλάς και συνεννοήσαι μια χαρά. Κουράστηκα πιά!!!
Εκείνος πήρε το μπουκάλι και η Χαρούλα στην κρεββατοκάμμαρα για ύπνο.
Όταν ξημέρωσε σηκώθηκε η Χαρούλα και άρχισε να ετοιμάζεται να πάει να ασφαλίσει τον Σάκη πάνω της γιατι δεν είχε πια ιατρική ασφάλεια δική του.
Ο Σάκης κοιμόταν ακόμη στο σαλόνι!
Ήταν ακόμα θυμωμένη και έκανε να φύγει χωρίς να τον ξυπνήσει. Φτάνει στην εξώπορτα και ξαφνικά γυρίζει πίσω. Πάει στην κουζίνα, κάνει καφέ και φωνάζει!
_Σάκη ξύπνα, έκανα καφέ! Σε λίγο πρέπει να φύγω!!!
Καμμιά απάντηση....
Μα τι στο καλό συμβαίνει..αυτό το ροχαλιτό είναι αλλιώτικο, λεςςςςςςςς???????
Τον κουνάει, τον αναγκάζει να καθήσει, του φωνάζει.. Ξύπνα, κοίταξέ με, τί έκανες, μίλα μουυυυυ, τί πήρες?????

_Καλάθι..είναι το μόνο που λέει και ξανά τίποτα.

Τρέχει στο τηλέφωνο και ειδοποιεί τις πρωτες βοήθειες.
Πρέπει να τον κρατήσω ξύπνιο, ότι και να γίνει!!! όσπου να έρθει το νοσοκομειακό και ο γιατρός. Κλαίει, φωνάζει, τον παρακαλάει. Μίλα μου, σε παρακαλώ λυπήσου εσένα και μένα, μήν μου το κάνεις αυτό, ξύπνα κι εγώ θα δουλεύω 24 ώρες, δεν θα σού ξαναπώ ποτέ τίποτα!!

Ερχεται το νοσοκομειακό και ο γιατρός. Ο Σάκης είναι μισοξύπνιος, τον πάνε στο αμάξι με τα πόδια, χωρίς φορείο, κρατώντας τον.
Γίνεται επιθετικός και φωνάζει να τον αφήσουν ήσυχο γιατι νυστάζει!
Φτάνουν στο νοσοκομείο,αρχίζουν οι εξετάσεις και μετά απο 2 ώρες πέφτει σε κώμα.
Μεταφέρεται στην εντατική και η Χαρούλα που απαγορεύεται να μπεί μέσα, κλαίει ασταμάτητα και βηματίζει πέρα δώθε σαν πληγωμένο ζώο.
Βγαίνει κάποια στιγμή μία γιατρός και λέει στην Χαρούλα.
Αν βγάλει αυτήν την νύχτα, θα σωθεί, αλλά δεν ξέρουμε τι βλάβες έχει υποστεί ο οργανισμός του.
_Εγώ φταίω ξεσπάει η Χαρούλα, δεν έπρεπε να του πώ για την δουλειά!
Τρελλάθηκες κοπέλα μου? της λέει η γιατρός.
Αν ήταν έτσι δεν θα είχαμε 6.000.000 ανέργους αλλά 6.000.000 νεκρούς!
Άν έπερνε το αμάξι του και σκοτονώταν θα έριχνες και πάλι το φταίξιμο σε σένα??
Όχι,απαντάει σαν χαμένη η Χαρούλα!
Πήγαινε να κοιμηθεις και έλα παλι το πρωί, εδώ έτσι κι αλλιώς απαγορεύεται να μείνεις, της λέει η γιατρος και της χαϊδεύει τα μαλλιά.
Είναι πια νύχτα.
Βγαίνει στον δρόμο και δεν μπορεί να σταματήσει το κλάμμα.
Γυρίζει όλη την νύχτα χωρίς να ξέρει που πάει,χωρίς σκοπό κλαίει και παρακαλάει να πάνε όλα καλά!
Μόνη, δεν έχει κανέναν, κι αναρωτιέται: Γιατί Θεέ μου? Σε παρακαλώ πές μου, τιέχω κάνει???
Άσε με να ανασάνω ή πάρε με κοντά σου, δεν αντέχω άλλο. Ετσι κι αλλιως, κοίταξέ με, ένα ράκος είμαι, χωρίς οικογένεια, χωρίς φίλους.. ξέρεις τι θα γίνει αν πεθάνω?? Κανείς δεν θα το καταλάβει ότι λείπω, κανείς δεν θα πονέσει!!
Μα τι λέω??? Το μωρό μου??? Δεν μπορώ να το πονέσω έτσι. Πρέπει να αντέξω.
Ναι!!! Έχω την Τζένη!!! Έχω την Τζένη!!!
Αρπάζει το τηλέφωνο και σχηματίζει εναναριθμό.
Ακούει την φωνή της να λέει: Αλο??
Τζένη?? λέει με λυγμούς.
Μανούλα, τι έπαθες?? Μίλα μου σε παρακαλώ!!!

Το μωρό της είναι εδώ!!! του μιλά και της μιλάει...

Κάπου στο βάθος χαράζει.



στο επομενο η συνέχεια:

Το κοριτσάκι με το άσπρο φόρεμα (26)

Και ήρθε η στιγμή που φοβόταν η Χαρούλα.

Ο γαμπρός της έφτασε στην γερμανία και έμεινε τρείς μέρες. Τι έγινε ακριβώς δεν έμαθε κανείς ποτέ. Μόνο η Τζένη ανακοίνωσε στην μητέρα της ότι ο άνδρας της φεύγει και ότι στις επόμενες μέρες θα στείλει τα λεφτά για τα εισητήρια ώστε να επιστρέψει η οικογένεια στην Ελλάδα. -Πιστεύεις μωρό μου ότι είναι το καλύτερο για σένα και τα παιδιά; ρωτάει η Χαρούλα .

Ναί μαμά, θα προσπαθήσω άλλη μια φορά να σώσω το σπίτι μου.

Ετοιμάζει τις βαλίτσες η Χαρούλα με πόνο στην ψυχή την συνοδεύει μέχρι το αεροδρόμειο. Κλαίει όλη την ώρα και ένας αβάσταχτος πόνος της κομματιάζει την καρδιά.

Κάτι μέσα της φωνάζει: δεν θα τους ξαναδείς!!!!

Η στιγμή που αγκάλιαζε και φιλούσε την κόρη της ήταν ο χειρότερος αποχαιρετισμός της ζωής της!

Γύρισε στο σπίτι σωστό ράκος. Οι μέρες που ακολούθησαν ήταν μαρτύριο για την Χαρούλα.

Η Τζένη δεν δίνει σημεία ζωής, το ρημάδι το τηλέφωνο σιωπά και η Χαρούλα πάει να τρελαθεί.

Γιατί παιδί μου! τί κακό σού έκανα;;..

Να πάρει τηλέφωνο η ίδια δεν μπορεί. Έχει σβήσει από την μνήμη του τηλεφώνου όλα τα νούμερα!

Τι να κάνω τώρα Θεέ μου; Άς ήξερα τουλάχιστον ότι είναι καλά! Άν όμως έπαθε τίποτα; Ή μήπως δεν θέλει να έχει πια καμμιά επαφή μαζί μου; μονολογούσε και έκλαιγε η Χαρούλα.

Έκλαιγε στην δουλειά, στον δρόμο, στο σπίτι.. έκλαιγε παντού και ασταμάτητα.

Και έρχεται ο λογαριασμός τηλεφώνου της κόρης της και η Χαρούλα ελπίζει να βρεί ένα στοιχείο, έναν αριθμό που θα την βοηθήσει να επικοινωνήσει με την κόρη της.

Ναι!! κάτι ύπάρχει! Και είναι 26 Σεπτεμβρίου! Το Τζενάκι έχει γενέθλεια!

Καλή τον αριθμό του σπιτιού αλλά απαντάει ο τηλεφωνητής.

Χρόνια πολλά, λέει, αν θέλεις ξέρεις που μπορείς να με βρείς. Σ΄αγαπώ πολύ!

Καμμιά ελπίδα πια δεν μένει στην Χαρούλα. Ακολουθούν μέρες σιωπής και απόγνωσης .

Δεν έχω την Τζένη, δεν έχω ζωή! Δεν μπορώ να το αντέξω! Γιατί; Γιατί; Γιατί;

Η Χαρούλα πέφτει συνεχώς όλο και πιό χαμηλά ώσπου δεν έχει παρακάτω.

Δεν μπορεί να καταλάβει, δεν μπορεί να εξηγήσει, δεν μπορεί να σκεφτεί.

Σε άσχημη κατάσταση φτάνει σε μια ψυχοθεραπεύτρια και αρχίζει ξανά θεραπεία.

Μετά από αρκετό διάστημμα καταφέρνει να στέκεται στα πόδια της χωρίς όμως να υπάρχει πραγματικά.

Είναι σαν φυτό, κινήται, μιλάει ή τρώει σαν να είναι μηχανή και όχι άνθρωπος.

Όλα μέσα της είναι νεκρά.

Μιλάει, μιλάει σιωπηρά με την κόρη της, δίνει απαντήσεις και δεν έχει επαφή με το περιβάλον της.

Και ξαφνικά ακούει σαν μέσα σε όνειρο να στριγκλίζουν κάποια φρένα αυτοκινήτου!

Βλέπει με τρόμο ότι βρίσκεται μέσα στον δρόμο ανάμεσα στ΄αυτοκίνητα!

Πώς βρέθηκα εδώ; Δεν είναι αυτός ο δρόμος για το σπίτι!!

Κάποιοι την οδηγούν στο πεζοδρόμιο και κάποιες φωνές ρωτάνε αν χρειάζεται βοήθεια.

Μα τί λένε; Εγώ δεν χρειάζομαι τίποτα και δεν έχω πια τίποτα!

Αφήστε με επιτέλους!!!

Μετά από κάποιο διάστημα η Χαρούλα λαμβάνει ένα γράμμα!

Βρίσκομαι στην Αμερική! Αν θέλεις μπορείς να επικοινωνήσεις μαζί μου σ΄αυτήν την διεύθυνση. γράφει η Τζένη.

Αν θέλω;; Μα τι λέει;; αχχ κουτό παιδί! μονολογεί η Χαρούλα και η καρδιά της χτυπάει σαν τρελή.

Δεν θα πρέπει να την φέρω σε δύσκολη θέση, σκέφτεται. Θα της γράψω δυό λόγια και θα την αφήσω να επιλέξει εκείνη αν με θέλει στην ζωή της ή όχι.

Τουλάχιστον έχω ένα σημείο ζωής!!!

Επιτέλους!!

Γιατί χωρίς την Τζένη δεν μπορεί να υπάρχει τίποτα.



Γιατί Τζένη σημαίνει ανάσα, ήλιος, φώς, γέλιο ζωή.

Γιατι η Χαρούλα δεν αγάπησε κι ούτε μπορεί να αγαπήσει τίποτ΄άλλο πιό πολύ πιό δυνατά!







στο επόμενο η συνέχεια..

Το κοριτσάκι με το άσπρο φόρεμα (25)

Η Χαρούλα ρίχνεται με τα μούτρα στην δουλειά. Σηκώνεται κάθε μέρα στις 03:15 και γυρίζει στις 19:15 το βράδυ. Και την περιμένει και το νοικοκυριό, τα ψώνια, το μαγείρεμα.....
Μόνο μια Κυριακή ελεύθερη και τι να πρωτοκάνει!!!
Βρίσκει κατά διαστήμματα δουλειά για τον Σάκη ο οποίος φροντίζει να την χάσει πάντα ώς που να πείς κίμινο.
Στην δουλειά πέρνει προαγωγή και αναλαμβάβει προσωπικά περισσότερες υπευθυνότητες απο όσες θα έπρεπε.
Είναι το πρόσωπο που εμπιστεύονται απόλυτα και αυτή η εξάρτηση των πάντων απο αυτήν στην επαγγελματική και ιδιωτική ζωή της, γίνεται βραχνάς. Δεν έχει ν΄ακουμπήσει πουθενά και νοιώθει την μοναξιά της ψυχής της να μεγαλώνει και το βάρος στους ώμους αβάσταχτο.
Βλέποντας ότι και πάλι λυγίζει, ζητάει ξανά βοήθεια στην ψυχοθεραπεία.
Όμως που καιρός για πολυτέλειες .........
Το Τζενάκι της δεν είναι καλά!!
Μετά απο πολλές συζητήσεις στο τηλέφωνο η Χαρούλα μαθαίνει οτι:
Ο γαμπρός της με το λίγο μυαλό που κουβαλούσε κοντεύει να χρεοκοπήσει, να χάσει τα πάντα, ακόμη και το διαμέρισμα της Χαρούλας που το είχε δώσει στην κόρη της και το οποίο πουλήθηκε για να αγοραστεί μια μονοκατοικία. Φρόντισε ώστε η Τζένη να φορτώσει στο όνομα της οικογένειας και κάποιες τραπεζικές κάρτες....
Και σαν να μην έφτανε αυτό έπινε και έδερνε ο Άντρακλας!!!
Κι ας μην είχαν τα παιδιά του ούτε ψωμί!
Σου στέλνω λεφτα αμεσως, λέει η Χαρούλα αποφασισμένη για όλα!! Βγάλε διαβατήρια για σένα και τα παιδιά, πήγαινε και σε κάποιον δικηγόρο για στήριξη και έλα αμέσως στην Γερμανία. Εγώ είμαι εδώ!!! Μην σε νοιάζει για τίποτα!!
Καταφέρνει με τα πολλά την κόρη της και σχεδιάζουν την απόδραση και μάλιστα κανονίζει με κάποιον απο την λουφτχάνσα να συνοδέψει την Τζένη και τα παιδιά από την αίθουσα παραμονής του αεροδρομείου Θεσσαλονίκης μέχρι την Φρανκφουρτη.
Όχι τίποτε άλλο, αλλά να μην φοβηθεί η Τζένη και κάνει κανένα λάθος. Όλα πρέπει να πάνε ρολόϊ!!
Και φτάνει μια Τζένη σαν φάντασμα στην Γερμανία. Δυο κατάμαυροι κύκλοι κάτω απο τα όμορφα μάτια που λάτρευε η Χαρούλα. Ένα κορίτσι χαμένο σ΄εναν κόσμο μπερδεμένο χωρίς αδιέξοδο!!
Εγώ είμαι εδώ!! Εγώ είμαι εδώ!! Δεν είσαι μόνη!! Ακούμπησε πάνω μου μωρό μου!
Όλα θα πάνε καλά!!! έλεγε και ξανάλεγε η Χαρούλα με την ελπίδα να ακουστεί, να βρεί και να βγάλει στην επιφάνεια το Τζενάκι που χάθηκε!
Το Τζενάκι που άρχισε να γράφει την Χαρούλα Νρ. 2...
Το Τζενάκι που έχασε στην διαδρομή την δύναμή του...
Καλά εγώ, έλεγε η κακομοίρα, αλλά το παιδί μου ΓΙΑΤΙ;;; σε τί εφταιξε..............
Μπροστά στην ανάγκη η Χαρούλα γίνεται λιοντάρι!
Είχε κάποιες οικονομίες για ώρα ανάγκης.
Τώρα είναι η ώρα!, σκέφτηκε.
Έλα κορίτσι μου και πές μου, που φαίνεται να χρωστάς εσύ και πόσα!!!!, είπε στην κόρη της.
Όχι Μανούλα μου, δεν μπορώ να σου το κάνω αυτό. Άσε θα τα καταφέρω μόνη μου, μόλις βρώ μια δουλειά!
Μετά απο πολύ σηζήτηση αποφασίσανε να ξοφληθούν τα χρέη και να πληρωθεί ο δικηγόρος που θα αναλάμβανε την υπόθεση διαζυγείου και κηδεμονίας των παιδιών!!!

Τρέχει η Χαρούλα και ετοιμάζει τα χαρτιά της κόρης της, βρίσκει και μια θέση στον παιδικό σταθμό για τα παιδιά......
Και η Τζένη βρίσκει δουλειά για λίγες ώρες στην UPS νυχτερινή βάρδια.
Η Χαρούλα αναλαμβάνει τα παιδιά απο την στιγμή που φτάνει μετά την δουλειά στο σπίτι.
Κόβει κάθε λεπτό απο τον εαυτό της ώστε να στηρίξει τους πάντες.
Τα οικονομικά στενεύουν άσχημα οι σωματική δύναμη ελλατώνεται και στην δουλειά αντί για γέλιο κλάμμα.
Και ο Σάκης πολέμιος της Τζένης και των παιδιών!!!
Άκου να δείς του λέει μια μέρα η Χαρούλα, εγώ δουλεύω κι εγώ πληρώνω!! Δεν σου ζητάω να βοηθήσεις την κόρη μου. Εμένα όμως δεν μπορείς να μου το απαγορεύσεις!!
Αν χρειαστεί να διαλέξω ξέρω τι πρέπει να κάνω!!!
Κι αρχίζει η ένταση μέσα στο σπίτι, σαν να μην έφταναν όλα τα άλλα!!!
Τό κάτω διαμέρισμα είναι ν αδειάσει σε λίγο και η Χαρούλα αποφασίζει να το πάρει για την κόρη της.
Θα έχεις τον δικό σου χώρο, της λέει και θα είσαι συγχρόνως δίπλα μου.
Ο Σάκης συνεχίζει τον πόλεμο στα παρασκήνια!
Η Χαρούλα γίνεται λάστιχο που τεντώνεται να φτάσει παντού.
Τρείς μήνες είναι η Τζένη με σκαμπανεβάσματα κι εκεί που φαίνονται να πέρνουν όλα τον δρόμο τους κάτι αλλάζει!!!
Ο άντρας της θα είναι σε λίγες στην Γερμανία!!
Αυτή η επίσκεψη φοβίζει την Χαρούλα!!

Ξέρει σε τι ψυχολογική κατάσταση είναι η κόρη της και ξέρει τι θα πεί ανασφάλεια!

Ο Θεός να βάλει το χέρι του αλλά φοβάμαι αυτή την συνάντηση!! έλεγε και ξανάλεγε.
Πρέπει να την αφήσω να αποφασίσει μόνη της ακόμη κι αν δεν συμφωνώ μαζί της, αποφάσισε.
Όσο κι αν πονάει, όσο κι αν φοβάμαι!


στο επόμενο η συνέχεια

Το κοριτσάκι με το άσπρο φόρεμα ( 24)

Η Χαρούλα ανασυντάσει τις δυνάμεις της και βάζει πια νέες βάσεις για το πώς θα κινηθεί στο εξής.
Ειναι σχεδόν 45 ετών, έχει προβλήματα υγείας και χρειάζεται μια δουλειά όπου θα μπορεί να την κρατήσει μέχρι την σύνταξη! Γιατί όπως λέει ο μόνος που μπορεί να την στηρίξει ειναι ο εαυτός της!
Μετά απο πολύ σκέψη απευθύνεται στην Γερμανική Ακαδημία Υπαλλήλων (DAA) και με την βοήθειά τους προσανατολίζεται επαγγελματικά, οργανώνει τον τρόπο που θα κινηθεί και ρίχνεται στο ψάξιμο για μια θέση εργασίας!
Στόχος οι εταιρίες ασφάλειας( secutity)!!! Το μόνο της όπλο είναι η διάθεση για δουλειά και πολύ καλές συστατικές επιστολές απο τους πρώην εργοδότες.
Μετά απο κάποιες αρνητικές επαφές προσλαμβάνεται από μια εταιρία η οποία είναι διατεθημένη να αναλάβει και να πληρώσει την εκπέδευση και της εξετάσεις της Χαρούλας στο Τεχνικό και Επαγγελματικό Επιμελητήριο. Η Χαρούλα ξανακάθεται στο θρανίο!!!
Και μαθαίνει.......
Και εκπεδεύεται....
Και βρίσκει το στοιχείο της!!!
Και μετά από 3 μήνες έρχεται η πρόταση από την διεύθυνση προσωπικού!
Μπορεις να αναλάβεις την Λουφτχάνσα στο αεροδρόμιο. Τι λές θα τα καταφέρεις?? της λέει το αφεντικό της.
Ούτε μα ούτε μου η Χαρούλα!! Είναι τόσο σίγουρη για τον εαυτό της που απαντάει μ ένα μεγάλο ναι!!!
Και φτάνει η στιγμή που πέρνει θέση στην ρεσεψιόν και αρχίζει μια εκπέδευση 3 ημερών για να γνωρίσει το κτήριο και τις ιδιαιτερότητές του. Η Χαρούλα γεμίζει αμέτρητες σελίδες με σημειώσεις ρωτάει για όλα όσα θέλει να μάθει και από την τέταρτη μέρα αρχίζεινα δουλεύει μόνη πιά χωρίς να περιμένει βοήθεια απο πουθενά!
Τώρα καταλαβαίνει γιατί κανένας απο τους συναδέλφους δεν θέλει να δουλέψει εκεί.
Αν δεν είσαι σε θέση να κάνεις πολλά πράγματα συγχρόνως , αν δεν εκπεδεύσεις και τα πόδια σου να λειτουργούν σαν χέρια και αν δεν έχεις γερά νεύρα........
Μα,, για στάσου, λέει η Χαρούλα στον εαυτό της!! Εδώ χρειάζεται απλά μόνο ένα διαφορετικό σύστημα δουλειάς και καλή οργάνωση!!
12 ώρες υπηρεσίας περνούσαν μέσα σε μεγάλη ένταση, πολύ δουλειά και χαρά όταν όλα έμπαιναν σε μια σειρά.
Σε λίγες μέρες όλα δούλευαν ρολόϊ!!
Και να φτάνει η μέρα που έρχεται ο φόβος και ο τρόμος όλων εκεί μέσα!!
Ο γενικός και υπεύθυνος για Γερμανία, Ευρώπη και Αφρική.
Και το όνομά του... Νάγκελ!!! μετάφραση: Καρφί!!!!
Κούκλος, γύρω στα 45 και στο αντικρυσμά του να αισθάνεσαι ότι πρέπει να χαιρετήσεις στρατιωτικά!!!
Μόλις μπαίνει μέσα, παρόλω που η Χαρούλα τον αναγνωρίζει , κάνωντας την δουλειά της του ζητάει να της δίξει την ταυτότητά του!
Είμαι ο τάδε, της λέει όλο ύφος.!!
Μπορεί να είστε αυτός που λέτε αλλα δεν μπορώ και δεν προκειται να σας αφήσω να μπήτε στο κτήριο χωρίς ταυτότητα. Αφού λοιπόν διαθέτετε μία θα σας παρακαλούσα να την φοράτε ώστε να την βλέπουν όλοι, του απαντάει η Χαρούλα.
Έτσι και γινεται......
μα σε λιγο η γραμματέας από το γραφείο προσωπικού την ενημερώνει οτι ο Νάγκελ απαίτησε την απομάκρινσή της διότι θέλει λέει ένα άτομο νεότερο!!!!!!
Τι???? Άστον σε μένα, λέει εξαγριωμένη η Χαρούλα.
Και νάτος κατεβαίνει άνετος για να φύγειιιιιιιιι!
Μισό λεπτό Κύριε Νάγκελ. Θέλω να σας μιλήσω!! του λέει αποφασισμένη να του δίξει ότι κάνει λάθος. Έχεται κανένα πρόβλημα με την απόδοσή μου μέσα στις λίγες μέρες που ανέλαβα? Έχεται κανένα πρόβλημα με την συμπεριφορά μου?
Και κάτι άλλο. Άν σας πείραξε ο έλεγχος στην είσοδο, κάνω αυτό για το οποίο με πληρώνει η Λουφτχάνσα! Αλήθεια πόσο χρονών ειστε?? Μάλλον έχετε την ηλικία μου! Αν πιστεύετε ότι είδη λόγω ηλικίας ξόφλησα τότε είναι δίκαιο να φύγουμε και οι δύο!! Ελπίζω να είστε δίκαια στην θέση που είστε και να σας νοιάζει περισσότερο για την Λουφτχάνσα!!
Την κοίταξε από την κορφή ώς τα νύχια και μετά από κάποιες στιγμές σιωπής της λέει χαμογελώντας!
Κυρία μου,σας βγάζω το καπέλο!!! τόσο θάρρος και τέτοια δύναμη απο μία γυναίκα μόνο 1.58
δεν το περίμενα. Δώσε μου το ακουστικό κορίτσι μου και πάρε το νούμερο της διεύθυνσης!!!
Νάγκελ στο τηλέφωνο!!!!! Η κυρία τάδε παραμένει και απαιτώ στήριξη στην προσπάθειά της. Θα μας βάλει όλους τα δυο πόδια σ ένα παπούτσι απ΄ότι καταλαβα!!!! είπε και έφυγε γελώντας.
Οι δυό τους γίνανε οι καλύτεροι φίλοι!! Στούς άλλους άγριος και αγέλαστος, αλλά θα σταματούσε στην ρεσεψιόν να τα πει με την Χαρούλα να την ρωτήσει τι κάνει και αν χρειάζεται τίποτα!
Μα η Χαρούλα έμαθε να ξεχωρίζει την δουλειά απο την φιλία, έδινε και έπερνε εμπιστοσύνη και εκτίμηση .
Ήταν ευτυχισμένη και πατούσε ξανά γερά στα πόδια της.

Το Τζενάκι της όμως????


στο επόμενο η συνέχεια..