Donnerstag, Februar 22, 2007

Το κoριτσάκι με το άσπρο φόρεμα (17)

Η Χαρούλα βλέποντας ότι χρειάζεται επιγόντως γιατρό, τηλεφωνεί στο αφεντικό της και τον παρακαλεί να την δηλώσει αμέσως στο ασφαλιστικό. Αυτός τηλεφωνεί αμέσως και η Χαρούλα σε λίγες ώρες βρίσκεται στο ιατρείο της γειτονιάς της.
Διάγνωση: Υπερκόπωση! Άν συνεχίσεις έτσι θα σε μαζεύουν απ'τον δρόμο. Χρειάζεσαι ξεκούραση και φαγητό, της λέει ο γιατρός.Δεν έχεις κανέναν να σε φροντίσει;
Μα γιατρέ μου, εγώ πρέπει να γυρίσω στην δουλειά! Δώσε μου φάρμακα να δυναμώσω λιγάκι
και στο εξής θα προσέχω, τον παρακαλεί η Χαρούλα.
Είσαι πολύ πεισματάρα, της λέει αλλά έχω υποχρέωση να σε προστατέψω απο τον ίδιο σου τον εαυτό.Μια εβδομάδα ελεύθερη ιατρού και θα σε ξαναδώ την επόμενη Δευτέρα!
Δεν μπα να λές εσύ, σκέφτεται η Χαρούλα, εγώ πάνω απο μια μέρα δεν κάθομαι στο κρεββάτι. Με κόπο γύρισε στο σπίτι ξάπλωσε και κοιμήθηκε ώρες ατελείωτες, λές και ο οργανισμός της είχε χρόνια να ξεκουραστεί.Όταν ξύπνησε άρχισε να σκέφτεται πώς θα ξαναπάει στην δουλειά! Αν δεν δώσω το χαρτί του γιατρού στ'αφεντικό μου, μπορώ να δουλέψω και ελπίζω να μην συμβεί τίποτα, γιατί θα μου κόψουν τα πόδια.Αν δεν δουλέψω, δεν έχει χρήματα!Εξάλλου είμαι σίγουρη, δεν θα πάθω τίποτα, αποφάσισε.
Γιατί η Χαρούλα πίστευε και πιστεύει πάντα πώς έχει έναν φύλακα άγγελο που την προστατεύει. Όσο χαμηλά κι αν πέσω,λέει, ποτέ δεν μ'άφήνει να χαθώ. Έστω και την τελευταία στιγμή έρχεται και μου δίνει το χέρι. Οι δυό μας είμαστε δυνατοί, καταφέρνουμε τα πάντα.
Όντως, σηκώνεται, κάνει το δρομολόγιο με τα πόδια και καταφέρνει να δουλέψει μέχρι το μεσημέρι. Για πρώτη φορά αποφασίζει να περάσει το μεσημεριανό της διάλειμμα στήν διπλανή Καφετερία που είναι Ελληνική.Μια και κάνει ζέστη τα τραπέζια είναι γεμάτα και κάθεται στο τραπέζι ενός συναδέλφου του αδερφού της παραγγέλνοντας ενα φραπεδάκι.
Η ατμόσφαιρα ανάμεσα στούς Έλληνες της δίνει μια άλλη αίσθηση.Πατρίδα! Σε λίγο καταφτάνει άλλος ένας, άγνωστος για την Χαρούλα, που στρογγυλοκάθεται και αρχίζουν τα περί ανέμων και υδάτων, όπως συνηθίζουν οι Έλληνες απανταχού της γής. Η Χαρούλα βγάζει την φεμινήστρια στην επιφάνεια κι ο αγνωστος αντί να μιλάει την κοιτάζει λες και θέλει κάτι σημαντικό να καταλάβει. Πριν φύγει η Χαρούλα, ανοίγει επιτέλους το στόμα του και της λέει: Με σένα θα ήθελα να κουβεντιάσω όταν θα είσαι διατεθημένη να μιλήσεις σοβαρά, γιατί πιστεύω πως έχεις να πείς αρκετά σημαντικά πράγματα. Αλήθεια, δεν σου συστήθηκα, με λένε Σάκη!
Η Χαρούλα επιστρέφει στην δουλειά και τις επόμενες μέρες ο Σάκης πάντα παρών να την
παρακολουθεί πίνωντας τον φραπέ του δίπλα στην ελληνική καφετερία.
Και μια μέρα που η Χαρούλα βρίσκεται εκτός κουζίνας κάποιος την αγκαλιάζει απο πίσω.
Πριν προλάβει να δώσει κλωτσιά στον θρασσύτατο ακούει μια φωνή να της λέει: Εσένα θα σε κλέψω μιά μέρα!
Ήταν ο Σακης! Γέλασε με την καρδιά της η Χαρούλα και του απάντησε: Δεν χρειάζεται, έρχομαι και μόνη μου, χωρίς βία.
Τότε αύριο θα πιούμε μαζί τον καφέ μας, το υπόσχεσαι; της λέει χαμογελώντας.
Έτσι και έγινε. Την επομένη και όλες τις επόμενες πίνανε καφέ παρεούλα και κουβεντιάζανε. Του μίλησε για κείνη, για την κόρη της, για τον γάμο της!
Της μίλησε για κείνον, για τα παιδιά του στην Ελλάδα, για τον γάμο του που διαλύθηκε, για την δουλειά του, για το πώς βρέθηκε πριν ένα χρόνο στην Γερμανία.
Την ερωτεύτηκε και το έδειχνε κάθε στιγμή.Είχε μια ταχύτητα που παρέσειρε την Χαρούλα. Δεν ήταν πια μόνη της. Άρχισε να ζεστένεται η καρδιά της. Δεν είναι όλοι οι άνθρωποι ίδιοι!
Αυτή η περίεργη κατάσταση συνεχίστηκε για 20 μέρες περίπου. Η Χαρούλα ξέροντας ότι η δουλειά της ήταν εποχιακή και βάδιζε προς το τέλος άρχισε το ψάξιμο μια και είχε όλα της τα χαρτιά έτοιμα.Μια και έβρεχε πια τακτικά, ήταν πια Σεπτέμβρης,είχε πολλές μέρες κενές και πήγαινε απο την μια αγγελία στην άλλη.Ο Σάκης τότε της προτείνει να μείνουν μαζί. Έτσι κι αλλιώς είμαστε μια στο σπίτι μου και μια στο δικό σου. Γιατι να πληρώνουμε δύο ενοίκια; Θα μοιραζόμαστε τα έξοδα. Έλα να μείνεις σε μένα.
Ποτέ! του λέει η Χαρούλα. Πρώτον γνωριζόμαστε λίγο και δεύτερον χρειάζομαι ασφάλεια. Δεν έχω διάθεση να βρεθώ στον δρόμο. Άν θέλεις, έλα εσύ σε μένα, αλλά να ξέρεις, έγινε κάτι εσύ θα βρεθείς χωρίς δεύτερη κουβέντα στον δρόμο!
Δεν θα γίνει τίποτα Χαρούλα.Εμείς μαζί θα γεράσουμε και μαζί θα πεθάνουμε! της απάντησε.
Παράτησε το σπίτι του, πήρε τα λίγα πράγματά του και μετακόμισε στο σπίτι της Χαρούλας.
Ο μικρός της αδερφός που της είχε δανείσει τα χρήματα για το σπίτι έγινε θηρίο.
Άκου να ζεί με κάποιον που ήταν 5 χρόνια μικρότερός της! Και να κάνει και όνειρα ν'αγοράσει αυτοκίνητο! Άν εσύ αγοράσεις αυτοκίνητο εμείς πρέπει να κυκλοφορούμε με φερράρι! έλεγε η νύφη της ειρωνικά.
Τι στο διάολο, έπεσα τόσο χαμηλά, ώστε να με ειρωνεύετε το πιό κουτό λάχανο του κόσμου; πείσμωσε η Χαρούλα. Θα σου δείξω εγώ τι μπορώ να κάνω!
Πέρνουνε με τον Σάκη δάνειο απ'την τράπεζα, επιστρέφουν αμέσως τα δανικά, και βρίσκει η Χαρούλα δουλειά σαν καθαρίστρια στο αεροδρόμιο. Καθαρίζει αεροπλάνα.
Βρίσκεται για κακή της τύχη με μια ομάδα γυναικών, όλες Τουρκάλες. Μόλις πλησιάζει η ομάδα στο αεροπλάνο η Τουρκάλα υπεύθυνη περιμένει με μια σακκούλα την Χαρούλα κάθε φορά στην σκάλα και της λέει στα ελληνικά: Ισί τουαλιέτα κουζίνια!Είναι η μόνη φορά που της απευθύνουν τον λόγο. Η Χαρούλα σκίβει το κεφάλι και καθαρίζει διεθνή σκατά με την σέσουλα. Επί 8 ώρες απο αεροπλάνο σε αεροπλάνο χωρίς διάλειμμα γιατί λείπει προσωπικό.Επί 9 μέρες συνεχόμενες! Την δεκάτη μέρα η Χαρούλα προσπαθεί να μιλήσει αλλά δεν βγαίνει φωνή, μια και δεν είχε πει παρά μόνο ελάχιστες λέξεις.Ο Σάκης έχει νυχτερινή βάρδια κι έτσι δεν μπορεί να μιλήσει ούτε μ'αυτόν.
Την πιάνει το Ελληνικό της λοιπόν, γίνεται θηρίο και ουρλιάζει: Ε σείς! που βρίσκομαι; Είμαι στην γερμανία ή στην Τουρκία; Να σας πάρει και να σας σηκώσει, όσο κι αν έχω ανάγκη την δουλειά, αυτήν εδώ δεν την θέλω. Πετάει στα μούτρα της τουρκάλας την ταυτότητά της και της λέει: Πήγαινε ίσι τουαλέτα κουζίνια, εγώ φεύγω, πάω στην γερμανία, γιατί εδώ είναι Τουρκία κι εγώ δεν γουστάρω!!
Ένοιωσε ανακούφιση και περήφανη.Πηγαίνοντας για το σπίτι ανακάληψε πώς τραγουδούσε.
Σε λίγες μέρες είχε δουλειά σαν ταμίας σε μια Σπιλοτεκ, όπου υπάρχουν αυτόματα μηχανήματα και χάνουν τα κορόϊδα τα λεφτά τους.
Για καλή της τύχη δουλεύει κι ένας ηλικιωμένος Έλληνας εκεί ο μπαρμπαστέφανος.
Δεν υπάρχει κανείς που να μην τον αγαπάει!
Τώρα πιά η Χαρούλα έχει καλύτερη δουλειά, καλύτερα λεφτά, τέρμα ο ποδαρόδρομος και τον Σάκη τον βλέπει πιό πολύ μια και δουλεύει μια βδομάδα πρωινή μια απογευματινή.
Έχει 2 μέρες ρεπώ ώστε να μπορεί να ξεκουράζεται και τρώει κάθε μέρα!!!
Δεν το είπα εγώ; λέει μια μέρα στον Σάκη. Ο άγγελός μου, ο Θεός μου, δεν μ'αφήνουν
ποτέ να χαθώ!
Κόσμε, γύρισα απ΄την νύχτα, είμαι πάλι εδώ κι αλλοίμονο σ'όποιον τα βάλει μαζί μου!

Το Τζενάκι μιλάει περισσότερο με την Χαρούλα στο τηλέφωνο κι αυτή ονειρεύεται!Όσο κι αν αργίσει, θα΄ρθει η μέρα που θα είμαστε πάλι όπως πρώτα!




στο επόμενο η συνέχεια!

8 Kommentare:

annamaria hat gesagt…

Αντε μπραβο να γελασει και λιγο το χειλακι της!!
Μην αργησεις το επομενο σε παρακαλω πολυ!!
Φιλακια πολλα!!

ovi hat gesagt…

Επιτέλους ενα χαμόγελο!!! και να σου πω, να με περιμένεις!!! :D

A! εχω και κάτι για σένα εδώ κατι πρέπει να ...γράψεις, 5 πράγματα που δεν ξέρουμε για σένα!!!

Πολλά φιλιά!!!

pote-xana hat gesagt…

Θανούλη μου, δώσε μου χρόνο για τα 5 πράγματα.Εξάλλου μέχρι τώρα έχω ξεγυμνώσει την ψυχή και το μυαλό μου μέσων της Χαρούλας!Ξέρεις λοιπόν για μένα είδη πάρα πολλά.
Έχω όμως να σου δώσω κι άλλα και θα το κάνω μόλις η Χαρούλα φτάσει στο 2007. Το υπόσχομαι!

Άνναμαρία μου γέλα τώρα που είμαστε σε μια καλή φάση, γιατί θά'ρθουν πάλι κλάμματα! Έτσι ειναι η ζωή(μου). Μερικές φορές νομίζω πώς είμαι σαν μια γάτα, δηλ. εφτάψυχη.Έχω και νυχάκια άμα λάχει να πούμε!! Γι'αυτό και επιβιώνω!
Σ΄αγαπώ πολύ

ovi hat gesagt…

Πες μου πότε θα ρθει και θα έρθω να σας βρω ...για καφέ! Καλά, μπιρες ή οτι άλλο θάλετε!!! Σε ευχαριστώ που είσαι τοσο γλυκιά και όμορφη!!! Πολλά φιλιά απο την παγωμένη φιλανδία!!! :)

panagiota hat gesagt…

Μην μου πεις οτι ο Σακης ειναι στο "τρενακι της ζωης μου"Θα στεναχωρεθω παρα πολυ εκει που αρχισα να χαιρομαι για τις αλλαγες στην ζωη της Χαρουλας....

nyctolouloudo hat gesagt…

επιτέλους μερικές αλλαγές στη ζωή της Χαρούλας για δύναμη και κουράγιο!...

pote-xana hat gesagt…

Οι ιστορίες λένε βγαίνουν μέσα απ' τη ζωή. Όσο απίστευτες κι αν είναι υπάρχουν καλώς ή κακώς, όπως υπάρχουν και οι Χαρούλες γύρω μας. Μόνο που εκείνες δεν μιλάνε ποτέ.Η δικιά μας αποφάσισε να μιλήσει και ίσως μάς βοηθήσει να μην χτυπάμε τις Χαρούλες αυτού του κόσμου αλλά να τις χαμογελούμε όταν τις συναντάμε! Γιατί οι Χαρούλες δεν ζητάνε τίποτα περισσότερο!
Τα φιλιά μου σε όλους και όλες

maria_pin hat gesagt…

Ετσι πρέπει, και έτσι είναι η ζωή, μέσα σε όλα τα κακά, να υπάρχει μια αχτίδα αισιοδοξίας!!

Και μου θύμισες και τη μαμά μιας φίλης μου που δούλεψε στη Γερμανία σαν νέο κορίτσι, και έτσι την είχαν συμβουλέψει-ότι και αν συμβεί, το δωμάτιο σου μην το ξενοικιάσεις!!

Καλό μήνα σε όλους!